Obsada: Sofia Otero, Ane Gabarain

Kino artystyczne w szczególny sposób pokochało pszczoły, które niewątpliwie mają szczęście do filmów. O tym można było już przekonać się na wcześniejszych Peryferiadach. Motyw pszczoły, niezwykle pojemny, kulturonośny, wieloznaczny i w jakiś sposób szlachetny często jest wykorzystywany w sztuce i niezwykle chętnie przez filmowców. Tak też jest z filmem młodej reżyserki Estibaliz Urresola Solaguren, w którym, owszem, znajdziemy pszczoły, a nawet zaskakująco szczegółowo omówiony warsztat pszczelarski i funkcjonowanie rodzin pszczelich. Ale to przede wszystkim opowieść o różnorodności świata, poszukiwaniu własnej tożsamości, dojrzewaniu, nie tylko młodzieńczym, oraz cierpieniach jakie przynoszą zmiany. W centrum tej opowieści znajduje się mała Lucíi’a (nagrodzona Złotym Niedźwiedziem w Berlinie Sofia Otero) oraz jej najbliżsi. Wyjazdowy do miejsca pochodzenia bohaterów, niezwykłego Kraju Basków, przyniesie całej rodzinie wielkie wyzwanie, któremu być może podołają jedynie najbardziej niewinne serca.