Debiut fabularny mistrza kina naturalistycznego Andrzeja Kondratiuka. Film opowiada o grupie geologów, poszukujących ropy naftowej w południowej Polsce. Zestawienie bardzo odmiennych charakterów i oczekiwań buduje ciekawą dynamikę między bohaterami pracującymi razem przy odwiercie. Biało-czarny obraz pokazuje realia i trudności prostego życia i ciężkiej pracy oraz prawdziwe zachowania, żywe interakcje, dramaty i przyjaźnie ówczesnych trzydziestolatków. Świetna obsada, dobry klimat, który w dużej mierze buduje oprawa muzyczna światowej sławy jazzmana Tomasza Stańko. W 1970 film został nagrodzony za reżyserię w Karlovych Varach, a rok później za zdjęcia w Łagowie.